Depremin 15. Günü! Depremzedelerin İhtiyaçları Hala Tam Olarak Karşılanmadı

Gaziantep’in İslahiye ilçesinde depremzedeler temel gereksinimlerin karşılanmadığını lisana getirdi. Bölgede çadır, şebeke suyu ve ısınmak için yakacak erzak eksikliği yaşandığı belirtilirken, depremzedeler binalardan sokağa dökülen suyu toplayarak kaynatıp banyo ve bulaşık yıkama için kullanıyor.

En temel gereksinimlerde badire yaşanıyor

Kahramanmaraş’ta meydana gelen 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki zelzele bölgede yıkıcı tesir yarattı. Gaziantep’in İslahiye ilçesinde de büyük hasara yol açan zelzele sonrası depremzedeler yıkıntılar ortasında kimi vakit çadırlarda kimi vakit kendi imkanlarıyla ömür gayretini sürdürüyor. 

Evrensel’den Birkan Bulut’un haberine nazaran, bölgede hala barınma, su, tuvalet, ısınma üzere en temel ve acil gereksinimlerin karşılanamadığı görülüyor.  Kentin altyapısı ve binaların ziyan görmesi nedeniyle birçok yerde akan sular binalardan sokaklara dökülüyor. Dökülen sular, depremzedeler tarafından kullanılıyor.

‘Banyo ve bulaşıkta kullanıyoruz’

Bir sokakta dökülen suları toplayan Gülbahar Güngör şöyle anlatıyor: 

‘Ordaki su patlamış. Banyo etmek, bulaşıkları yıkamak için kullanıyoruz. Sobanın üstünde ısıtıyoruz. Su getirmiyorlar, fakat içecek suyu gidip kendimiz alıyoruz belediyenin oradan. Sarsıntının olduğu günden beri buradan su kullanıyoruz. Ben söylemedim fakat arkadaş yetkililere söyledi. Onlar da yetiştiremiyor galiba, enkaz da çok var… Bilemiyorum.’

Tuvalet gereksinimlerini nasıl çözdükleri sorusuna Güngör şöyle yanıt veriyor: 

‘Sağda solda yapıyor millet mecbursa. Lavabo sorunu yaşıyoruz, mecbur sabun alıp şu derede yıkamaya çalışıyoruz ancak… Hayatta tutunmaya çalışıyoruz. Külfetli oluyor’

‘Temiz olmadığını biz de biliyoruz. Pak su getirsin hükümetimiz, Ankara’da oturana kadar gelsin buraya baksın’

Hemen yan çadırda kalan bir çift de o suyu kullandığını anlatıyor: 

‘Temiz olmadığını biz de biliyoruz ancak ne yapacaksın? Pak su getirsin hükümetimiz. Orada oturana kadar Ankara’da, gelsin buraya baksın. Söylüyoruz yetkililere de yetkililer daha perişan üzere geliyor bana… AFAD geldi şu binaya ağır hasarlı demedi, e-devlete giriyoruz ağır hasarlı çıkıyor. Telefonda bakıyorum; diyor ki Haluk Levent’e para aktarmayın. Devletin yetkili kurumları varmış. Ya yiyonuz yiyonuz! Hiç olmazsa o adam dağıtıyor parayı. AFAD ile Kızılay’a yardım yapmalıymışız. Biraz daha götürsünler cukkayı. Bak şu odunları ben topladım enkazların ortasından. Devletin getirdiği odunlar değil bunlar.’

‘Ne yapacaklar, bu saatten sonra kellemizi mi kesecekler? Sülalemden 20 tane insan ölmüş benim’

Adam konuşurken eşi de orta ara anlatıyor. Ancak kocası öfkeli değil, bitkin: 

‘Bizim mahallenin muhtarı benden bir şey beklemeyin diyor. Şu mahallede ortapedik yatak da buldular fakat bizim muhtardan bir şey görmedik.’

Diğeri kaldığı yerden devam ediyor: 

‘Orası AKP’li, burası CHP’li. Ne yapacaklar, bu saatten sonra kellemizi mi kesecekler? Sülalemden 20 tane insan ölmüş benim. Bana 10 bin lira vereceksin, tahlil mü?’

‘Belediye lideri yok, kaymakam yok…’ diye anlatmaya devam ediyorlar.  Sarsıntıdan iki gün sonra asker buraya gelmiş birden fazla grup. 

Depremden sonra öğle 12’ye kadar karın altında beklemişler. Birinci gün ekmek bulamadıklarını şöyle anlatıyorlar: ‘İki ekmeği 8 kişi bölüştük.’

Röportajın tamamı için… ?

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir