Galatasaray’ın Rusya gruplarından Orenburg’a kiraladığı Kazımcan Karataş, Spor Arena’dan Gamze Türk’ün sorularını yanıtladı.
21 yaşındaki sol bek, Rusya macerasını, geçen dönem Ankaragücü’nde yaşadıklarını ve Galatasaray’daki günlerini anlattı.
RÖPORTAJI YOUTUBE’DAN İZLEMEK İÇİN TIKLAYIN
– Bu dönem Rusya Premier Ligi takımlarından Orenburg’dasın. Rusya yepisyeni bir macera aslında. Şu ana kadar üç maçta forma giydin. İkisi Rusya Kupası’nda biri de ligde. Nasıl geçiyor senin için Rusya macerası?
Sizin de söylediğiniz üzere üç maçta forma giydim fakat maraton çok uzun. Burada Aralık’tan sonra kış ayları çok soğuk geçtiği için üç aylık bir orta oluyor. O yüzden birinci periyotta biraz daha fazla maç oynayıp ikinci periyotta biraz daha az maç oynuyoruz. Üç maçta mühlet buldum. İleride çok kıymetli maçlar oynayacağız. Şu ana kadar yapılan maçlarda da hocayla irtibat halindeydik. Hoca ve idare de bana gerekli şeyleri söyledi. Bana güvendiklerini, inandıklarını ve beni neden ekipte istediklerini anlattılar. Bundan ötürü da çok meşakkat çekmiyorum. Haftaya Lokomotiv Moskova ile kıymetli bir maça çıkacağız. O maça hazırlanıyoruz. Lokomotiv Moskova maçında hocam müddet verirse elimden geleni yapacağım.
– Hocanın seninle ilgili gelecek planları ne tarafta?
Bir sene kiralık olarak geldim ben Galatasaray’dan. Kiralık oyuncu olduğumdan ötürü beni de oynatmak üzere transfer ettiler. Hoca ile de geçen hafta görüştüm. Ulusal orta devrinde kadroya daha da düzgün adapte olduğumu söyledi. Bana inandığını, güvendiğini ve beni oynatacağını lisana getirdi. Buraya oynamak için geldim, oturmak için gelmedim. Bunun için de savaşıyorum.
– Ekip içerisindeki atmosfer nasıl? Bir yıldır Orenburg’da oynayan Emircan Gürlük ile olan bağlantınız nasıl?
İlk geldiğim vakitten itibaren burada yapabilecek miyim üzere tereddütlere hiçbir vakit girmedim. Zira kendime inanıyorum. Emircan geldiğim günden itibaren bana çok yardımcı oldu. Ekipteki ferdî diyaloglarda da Emircan sayesinde ben de bir adım öne geçtim. Alışma sürecim ise sona erdi. Buraya transfer olduğum üçüncü gün benim için alışma süreci bitmişti. Burada farklı, hoş bir ortam var. Farklı bir kültür olduğu için hem lisan manasında hem strateji manasında birçok yeni şey öğreniyorum. Günler ilerledikçe hem dilimi hem fiziğimi hem de mentalimi geliştiriyorum. Hoş bir tecrübe oldu benim için.
– Rusça mı öğreniyorsun yoksa İngilizce mi?
Buralarda çok İngilizce konuşmuyorlar lakin ekip tercümanı İngilizce ve Rusça olarak cümleleri çeviri ediyor. Grup da tıpkı vakitte Güney Amerikalı oyuncular var. Onlar da İspanyolca konuşuyorlar. Onlardan da temel kalıpları öğrendim. Bu çeşit şeyler de bizim ekip olarak birbirimize olan bağlılığımızı arttırıyor.
– Rusya Ligi çok güç bir lig. Kadrolar UEFA turnuvalarına katılamadığı için son yıllarda görünürlüğü natürel ki azaldı. Lakin tekrar de çok güçlü gruplar var. Süper Lig ile Rusya Premier Ligi’ni kıyasladığında ortadaki benzerlikler ve farklılıklar neler sence?
Süper Lig’e çok kaliteli isimler geliyor. Rusya’da bu biçimde gördüğüm bir futbolcu yok. Rusya’da kompakt oynanan futboldan ötürü sertliklerle karşı karşıya kalıyoruz. Burada maçlar Türkiye Ligi’ne göre çok daha sert geçiyor. Türkiye’de kaliteli ayaklardan ötürü topun bir kadroda daha çok kaldığını görebiliyoruz. Burada daha çok geçiş oyunu var. Top bir o kalede, bir bu kalede. Daha fazla aksiyon ve gayret var. Topun alanda kalma müddeti bakımından da Rusya Ligi bir oyuncunun kendisini en yeterli halde geliştirebileceği liglerden bir tanesi. Defansif bir oyuncuysanız burada kendinizi daha fazla geliştirebilirsiniz.
– Fizikî manada seni zorluyor mu?
İlk geldiğimde iki saat süren idmanlar yaptık. Konutumda kendime bakabilecek sıhhat gereçleri de olduğu için konuta geldiğimde rejenerasyon egzersizleri yapıyorum. Kendi açımdan idmandan yahut maçtan sonra konutta geçireceğim iki saat çok kıymetli. Zira o temponun üzerine yemeği dışarıda yersem ya da farklı bir aktivite yaparsam sakatlığa bir adım daha yaklaşmış oluyorum. Meskende yaptığım rejenerasyon antrenmanları sayesinde daha süratli toparlanıyorum. Hem de kendi gelişimimi öne atıyorum. Bu bahiste Türkiye ile Rusya ortasında şöyle bir fark var. Türkiye’de maçtan iki gün sonra, genelde ısınmadan sonra, maçta oynayan futbolcular egzersizden çıkıyorlar. Lakin burada o denli bir durum yok. Burada maçtan sonraki birinci gün oyuncular ısınmadan sonra antrenmandan çıkıyorlar. Lakin ikinci gün idmanın tamamında yer alıyorlar. Tahminen de burada tempo o yüzden bir tık daha üstte. Buraya gelen oyuncular da bunun farkında.
– Galatasaray çok güzel transferler yaptı. Sen de sonuçta Orenburg’da kiralık olarak oynayan bir Galatasaray futbolcususun. Nasıl buluyorsun Galatasaray’ın şu anki takımını?
Çok kıymetli transferler yapıldı. Üstün Lig’de her kulübün kendine yakışan transferler yaptığını söyleyebilirim. Bu sene transfer devri bittikten sonra yapılacak maçları çok merak ediyorum. Daha farklı bir Süper Lig izleyeceğimize eminim.
– Türkiye’de bir oyuncu öteki kadroya kiralandığında “Kalbiyle aklı çelişiyor.” telaffuzlarını çokça duyuyoruz. Geçen dönem senin için de bu telaffuzlar yapıldı. Ben bunları hakikat bulmuyorum fakat bu yapılan yorumlar geçen dönem seni ruhsal olarak nasıl etkiledi? Bu yaklaşım Rusya’da da var mı? Ne söylemek istersin bu hususta?
Galatasaray’dan Ankaragücü’ye kiralık olarak gittim. Galatasaray’da bana verilen talihleri değerlendiremedim ve ligin ikinci yarısında Ankaragücü forması giydim. İnişli çıkışlı bir dönem yaşadım. Ligin birinci yarısında çokta beğenmediğim performansımı daha âlâ hale getirmek için Ankaragücü’nde elimden geleni yaptım. Ben Ankaragücü forması giydiğim birinci maç olan Konyaspor maçında sahanın en güzellerinden biriydim. Ben Galatasaray maçına neden Galatasaraylı Kazımcan olarak çıkayım ki? Ben Kazımcan Karataş’ım. Altay’da büyümüş, Altay’da yıllarca oynamış ve buraya da gururumla, aidiyetimle, ailemin bana olan garantisiyle gelmiş biriyim. Ben Galatasaray’da oynayan bir futbolcuyum. Evet, buna sonuna kadar katılıyorum. Ancak ben Ankaragücü’ne gittiğim vakit da Ankaragücü’nün bir evladı üzereydim. Ankaragücü forması giyiyordum. Ben neden Ankaragücü’ne, kendi yazgıma ziyan verecek bir şey yapayım? Tahminen de çok motive olduğum için o denli bir durum yaşadım. Ancak başka maçlarda düzgün bir performans sergilediğimi düşünüyorum. Galatasaray maçından sonra duygusal boşluğa düşüp öbür maçlarda daha aşağı gidebilirdim. Lakin ben buna müsaade vermedim. Maçı kendim de izledim. İnsanların farklı şeylere, farklı şahıslara yorum yaptığını gördüm. İnsanların benim hakkında ne düşündüğünü umursamıyorum. Ben kendime bakıyorum. Ben kendimin üzerinden hiçbir vakit aileme laf gitsin istemedim. O gün bana ve aileme yazılanları gördüm. Nitekim çok üzüldüm. Fakat bunların tesirine kapılmadım. Her vakit onurlu, erdemli bir Kazımcan olmaya çalıştım. Bundan sonra da o denli olmaya çalışacağım. Asla insanların söylediği üzere bir durum olmadı. Ben Ankaragücü’ne gelmiş bir Kazımcan’ım. Kendimi orada geliştirip Galatasaray’a dönecek olan da benim. Bunu hedefleyerek oraya gittim. İnsanların yorumları sebebiyle düşmedim, ayağa kalktım. O gün yine ayağa kalkmamın başlangıcıydı ve bunu da gösterdiğime inanıyorum.
– Ulusal Kadromuz EURO 2024 sürecini çok hoş geçirdi. Hepimiz çok keyifli olduk. Maçları tüm Türkiye büyük bir heyecanla takip etti. Sen Ulusal Kadromuzun EURO 2024 sürecini nasıl değerlendirirsin?
Bence EURO 2024’te ülkemizi gururla temsil eden oyuncular vardı. Tüm Türkiye’yi gururlandıran bir ulusal ekip kafilesi vardı. Malzemecisinden masörüne herkes bizi gururlandırdı. Bu gurur ve heyecanla ülkemizin bir sonraki maçını bekleyen milyonlarca beşerden bir tanesi de bendim. Hepsiyle gurur duydum. Oyuncularımızın her hareketini yalnızca oyuncumuz yapmadı aslında. 86 milyon insan da oyuncumuzla birlikte o hareketi yaptı. EURO 2024’ün hepimiz ismine hoş anılar oluşturduğunu düşünüyorum.
– Uluslar Ligi’nde A Ulusal Kadromuzdan beklentilerin neler?
Aynı halde ülkemizi gururlandıran bir ulusal grup bekliyorum. EURO 2024’te nasıl gururlandıysak Uluslar Ligi’nde de o denli gururlanacağımızı düşünüyorum.
– Ulusal Takım’da en çok beğendiğin isim kim oldu?
Bir isim söyleyemem. Herkesin muvaffakiyet hikayesi vardı orada. Biri gol attı, biri tuttu, biri topu çıkardı, biri çok koştu. Lakin bunu biri yapmadı aslında. Alandaki 11 kişi ile birlikte tüm ülke bunu yaptı. Bir isim söyleyemem, herkes yüreğiyle oynadı.
– Gelecekteki Ulusal Ekip amacın nedir?
Bütün yaş kategorilerinde oynamış bir futbolcu olarak bir sene evvel ulusal ekibe çağrıldım. Müddet bulamadım ancak ilerleyen günlerde kendimi daha çok geliştirip kendimi ulusal ekibin başarılı bir sol beki olarak görmek istiyorum. Hayalim de amacım de bu tarafta.
– Vincenzo Montella ile hiç görüştün mü?
Hayır, rastgele bir görüşmem olmadı.
– Hiç bir ortaya gelmediniz mi? Kulüp ziyaretlerinde bile olsa…
Galatasaray’da idmanda görüştük ancak hiç birebir bir görüşmemiz olmadı.
– Artık “quiz” sorularına geçelim. En sevdiğin Rusça Söz?
Спасибо. (Teşekkürler)
– Maç öncesi ritüelin?
Aslında rastgele bir ritüelim yok. Genelde müzik dinliyorum fakat karışık müzikler. Özel bir şey yok. Maça odaklanıyorum. Her maç öncesi bir ortaya geldiğim bir analizcim var. Maçlardan evvel analizcimin rakip oyuncular hakkında attığı görüntüleri izliyorum. Ben de maçlardan evvel bunları izliyorum. En azından teğe bir karşı karşıya kaldığım konumlarda ne olacağını öngörüp ona nazaran bir atak yapabiliyorum. İzleyerek bir yarar sağlayabiliyorum kendime.
– En uygun oynadığın maç?
İki maç söyleyebilirim. Biri Galatasaray – Fenerbahçe maçı, biri de Altay – Göztepe maçı.
– Galatasaray – Fenerbahçe maçından sonra sana yazılan yorumları okumuşsundur diye düşünüyorum.
Evet, okudum. Bir de şampiyon olmuştuk. Hoş yorumları okuyorsunuz lakin makûs yorumlar gelince artık yorumlara karşı kapalı olabiliyorsunuz. Ancak bir nebze de memnun oluyorsunuz. Hoş şeyler hissettiriyor.
– En makûs oynadığın maç?
Pendikspor maçı diyebilirim. Çok pas yanlışı yaptım. Kendimi dinlediğim vakitler çoklukla başarılı oldum. O gün de kendime güveniyordum ancak üst üste pas yanlışı yaptığım için inancım ve inancım bitmişti saha içinde. Aslında 45. dakikada da oyundan çıktım.
– En çok etkilendiğin stadyum?
RAMS Park diyebilirim. Şampiyonluk için son maçı oynadığımızda tüylerim diken diken olmuştu. Bir orta sakatlık nedeniyle oyun durmuştu, o an tribünlere dönüp şaşkınlıkla izlemiştim.
– Çalıştığın en uygun teknik yönetici?
Bunu cevaplamasam olur mu? Zira Altay’da forma giyerken Mustafa Denizli ile çalıştım. Hem deneyimiyle hem bana öğrettikleriyle, sahip çıkmasıyla. Okan Hocayı da söyleyebilirim. Emre Hocayı da söyleyebilirim. Bu soruyu cevaplamak istemiyorum açıkçası.
– Fakat öne çıkan birisi vardır senin için.
Mustafa Denizli diyebilirim. Bana genç yaşımda sahip çıktı. Ulusal ekibin alt yaş kategorilerinde oynarken beni izleyip Başakşehir üzere kıymetli bir deplasmanda forma talihi vererek bana güvendiğini hissettirdi.
– En uygun ekip arkadaşın?
Bu soruyu kabul etmiyorum (gülerek). Çok fazla var.
– Birini seçeceğiz.
Dışarıda görüştüğüm, ulusal ekipte da görüştüğüm, yanına da gittiğim çok arkadaşım var. Bana bedel veren, sahip çıkan… Bir kişi söyleyemem.
– Üç kişi seç o vakit.
Emin, Mete, Bertuğ.
– En anlaşamadığın grup arkadaşın?
Hiç olmadı. Sevinçli biriyim ve özgüvenim var. Burada da Ruslar ile olsun Güney Amerikalılar ile olsun daima tatlı bir irtibatım oldu. Kimse ile makus bir diyaloğum hiç olmadı.
– Tahammül edemediğin insan tipi?
Yalan söyleyen beşerler. Bana doğruyu söylesin kâfi. Palavrası asla sevmem. Palavra söyleyeni hayatımda tutmam.
– Hayatının art planında çalan müzik?
Hiç düşünmedim. Çok müzik dinliyorum, aklıma gelmiyor.
– En sevdiğin müzik?
Maçlarda evvel Çakal’dan “Mahvettin” şarkısını dinliyorum. Sözleri bazen manalı geliyor.
– “Mutlaka görmelisin!” dediğin yer?
İzmir – Karşıyaka.
– En sevdiğin yemek?
Yeşil mercimek. Ben her şeyi yerim ancak yeşil mercimek çok farklı.
– Kuru fasulye?
Evet, kuru fasulyeyi de severim.
– Kuru fasulyeci de bir görüntün var. Daima karşıma çıkıyor. Nasıl çekildi o görüntü?
Tanıdığım birinin dükkanıydı. Ben de yardım etmek istedim. Galatasaray’a gitti havaya girdi desinler istemedim. Bu sebeple kırmak istemedim. Görüntüyü çektiğimde bu kadar ses getireceğini düşünmedim. Ben o görüntüyü güzel niyetle çektim. Natürel ki beşerler bunu farklı maksatlarla kullanabiliyor. Bana da ders oldu. Hayır demeyi öğrendim.
– En sevdiğin sinema?
Sully.
– En sevdiğin dizi?
Medcezir. Bir de eskilere gidersem Ezel’i söyleyebilirim.
– Çocukluk hayalin nedir? Daima futbolcu olmak mı istiyordun?
Her vakit futbolcu olmak istiyordum. Ama bunun için eğitim hayatımı hiç ertelemedim. Okula gidiyordum, okuldan çıkıp idmana gidiyordum. Lise mezunuyum, üniversite imtihanına hala hazırlanıyorum. Zira daima önemli bir sakatlık durumunu etrafımdaki beşerler söylediği için eğitim hayatımı hiç ertelemedim.
– Okumak istediğin bir kısım var mı?
Radyo ve televizyon olabilir. Çok değişik geliyor bana. Nasıl olduğunu çok merak ediyorum. Dizi ve fimlerin nasıl çekildiğini çok görmek istiyorum. O kısımda bir şeyler öğrenmek istiyorum.
– Birlikte oynadığın en yetenekli futbolcu?
Juan Mata.
– İdol, değil mi?
Çok büyük bir futbolcu bence. Çok yetenekliydi, inanılmazdı. Sen bir yere gidince gözü kapalı atıyordu. Ardı dönük bile istediği yere pası atıyordu.
– Röportajımız bu kadardı. Seni destekleyenlere, hayranlarına buradan ne söylemek istersin?
Kazımcan: Beni desteklesinler. Başta aileme çok teşekkür ederim. Daima gerimde durdular, benden hiç kuşku etmediler. Beni farklı taraflarda geliştiriyorlar. Hayranlarıma da çok teşekkür ederim. Tüylerim diken diken oldu şu an. Onlar da dediğim üzere her kaidede ve şartta beni desteklesinler, inansınlar. Ben hayal ettiğim şeylere ulaşabilecek kapasiteyi kendimde görüyorum ve bunun için de çalışıyorum.